New Hope
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexPortalZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 Let's have dinner

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Lauressa Evanson

Lauressa Evanson


Aantal berichten : 42

My Character
Age: 22 years
Partner: I'm married with DNA
Status: It's the Color of Magic

Let's have dinner Empty
BerichtOnderwerp: Let's have dinner   Let's have dinner Icon_minitimedi okt 21, 2014 4:26 pm

Lauressa Evanson
Passion has been in my DNA for generations


Ze zou vanavond naar een restaurant gaan. De ultieme proef of ze haar gezicht in bedwang kon houden. Hoe zou ze gaan? Als een blond meisje met bruine ogen, een roodharige of gewoon als zichzelf? Voor de spiegel in haar kamer veranderde ze een paar keer van gezicht. Uiteindelijk bleef ze bij lang, zwart haar en bruine ogen. Ze probeerde verschillende dingen met haar haar; een knotje, een vlecht, een paardenstaart en gewoon los. Het losse haar zag er het beste uit en, zo besefte ze, was het wel handig om te kunnen zien of haar haar veranderde. Na er een keer met de borstel doorheen te zijn gegaan, trok ze haar zwarte jurk recht en ging naar beneden. 'Mam, ik ga vanavond uit eten,' zei ze en ze liep naar de voordeur. 'Veel plezier!' riep haar stiefmoeder haar toe. Lauressa draaide de deurknop van de voordeur open en trok tegelijkertijd haar zwarte hoge hoed van de kapstok. Achter haar hoorde ze haar broertje zeuren om ook mee te gaan. Met een glimlach liep ze het trottoir af, terwijl de deur achter haar met een klik dichtging.
Het was druk in het restaurant. Lauressa had het beste van heel New Albion uitgekozen. Als ze die beproeving moest begaan, moest het eten wel lekker zijn. Bij het restaurant aangekomen was het ongelofelijk druk. Er was nog maar één tafeltje vrij, bij het raam. Lauressa gaf haar hoed en jas af en ging zitten. Door het raam zag ze dat het buiten begon te schemeren. De winter kwam eraan. Een menukaart werd voor haar neus gelegd en de ober schraapte zijn keel. 'Mevrouw, het is vandaag een drukke dag en daardoor bestaat er een kans dat u een tafelgenoot krijgt.' Ze knikte. 'Tuurlijk.'

Dit (klik) is trouwens Lauressa's gezicht.

{+Eerste post voor Noah}

Terug naar boven Ga naar beneden
Noah Solomon
Mayor
Noah Solomon


Aantal berichten : 36

My Character
Age: 35 years
Partner:
Status:

Let's have dinner Empty
BerichtOnderwerp: Re: Let's have dinner   Let's have dinner Icon_minitimedi okt 21, 2014 9:02 pm

Vandaag was een lange dag geweest. Samen met de gehele gemeenteraad was Noah naar Morristown gereisd, alwaar ze een nieuw handelsschip voor geopend moesten verklaren. Het duurde eindeloos. Om 6 uur 's ochtends werd hij in een paardenkoets geduwd, waar hij drie uur lang met gebogen hoofd heeft gezeten, wachtend tot hij eruit mocht. Toen moest hij luisteren naar een toespraak van de toekomstig kapitein, van de dochter van de kapitein, van de eerste stuurman, van een matroos, van drie raadsleden, van de kroegbazin in de buurt, van een handelaar in de buurt, van een marktkoopvrouw in de buurt, en van een vrouw die toevallig langs was komen lopen en die naar voren was getrokken om ook even iets te zeggen. Vervolgens kregen de raadsleden een grote schaar aangegeven, en ze knipten het lintje door. Vervolgens werd een fles wijn stukgegooid tegen de boeg, en kregen Noah en de raadsleden een rondleiding door het schip, lunch met de kapitein en een tegoedbon van de marktkoopman. Doodmoe werd Noah om vijf uur weer in de koets gehesen en ze hobbelden weer terug, die drie uur van Morristown naar New Albion.
Hij was veel te moe om te koken, dus hij besloot naar zijn lievelingsrestaurant in de buurt van het stadhuis te gaan. Om half acht kwam hij binnen gestrompeld. Een ober benaderde hem onmiddellijk. 'Goedenavond, meneer,' zei de ober beleefd, 'Welkom in ons restaurant.' Trots maakte hij een weids armgebaar, wijzend naar het gehele restaurant. 'Zoals u misschien gezien had, is het erg druk vanavond. Er is geen plaats meer, behalve als u er geen bezwaar tegen heeft samen met iemand anders een tafel te delen.' 'Is goed, zet me maar ergens neer, het maakt niet uit,' zei Noah. Het kon hem allemaal niets schelen, als hij maar gewoon wat eten en een glas wijn kreeg. De ober knikte, en nadat hij Noahs jas, hoed en sjaal had aangenomen en aan de kapstok gehangen had, begeleidde hij hem naar een tafeltje waar een jonge vrouw aan zat. Ze had bruine haren en een lange zwarte jurk. Hij bedankte de ober en plofte neer op zijn stoel. 'Goedenavond, mevrouw,' zei hij met een beleefde glimlach.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lauressa Evanson

Lauressa Evanson


Aantal berichten : 42

My Character
Age: 22 years
Partner: I'm married with DNA
Status: It's the Color of Magic

Let's have dinner Empty
BerichtOnderwerp: Re: Let's have dinner   Let's have dinner Icon_minitimeza nov 01, 2014 9:49 am

Lauressa Evanson
Passion has been in my DNA for generations


Het viel te verwachten dat Lauressa een tafelgenoot kreeg. Eerlijk gezegd had ze verwacht met één of andere oude dame de tafel te delen. Ze was dan ook een beetje verrast toen dit een man was. 'Goedenavond, mevrouw,' begroette hij haar beleefd. Hij had grijsblauwe ogen en donkerbruin haar. Grote kans dat beide ouders blauwe ogen hadden, of één iemand blauw en de ander groen. Toen ze zich realiseerde dat ze hem aan zat te staren knipperde ze met haar ogen en groette hem terug. Er viel een ongemakkelijke stilte waarin Lauressa de menukaart inspecteerde. Om hen heen klonk geroezemoes van andere klanten en af en toe een vlaag muziek. Achterin stond een vleugel en de pianist was een man in een zwart pak, met blond haar die vol gevoel piano speelde. Er kwam niemand om de man een kaart te geven, dus toen ze klaar was schoof ze de kaart over tafel naar hem toe. Het leek een eeuwigheid te duren voordat er een ober kwam. 'Ik zou graag Pasta di Puttanesca en een rood wijntje willen,' zei Lauressa. Ze wierp een blik op de man. Wat zou hij kiezen? Hij had een kort baardje en donkere wenkbrauwen. Het was moeilijk om zijn leeftijd te schatten, maar ze dacht half de dertig. De stilte was drukkend. Moest ze een gesprek beginnen? Wat nou als ze schrok en haar gezicht veranderde? Ze zou het maar gewoon proberen. 'Zware dag gehad?' Het ging haar natuurlijk helemaal niets aan, maar ze wilde zo graag een interessant gesprek. De laatste tijd was er bijna niets van gekomen. Alleen tijdens het eten kwam ze haar ouders en broertje onder ogen en de rest van de dag zat ze op haar kamer of zwierf rond op plekken waar weinig anderen waren. Boodschappen deed ze niet meer en haar non-sociale gedrag was zo ongelofelijk anders dan vroeger. Vroeger, toen ze nog geen monster was. Oké. Stop. Straks verander je weer. Denk aan leuke dingen. Ze richtte haar blik weer op de man, maar haar gedachten bleven maar teruggaan naar wat er zou gebeuren als ze van gezicht veranderde. De fabriek zou erge dingen doen. Ze wist wat. Ze had vaak genoeg toegekeken hoe slechte Beasts werden vermoord. Dat moest. De hele fabriek verzamelde zich dan op het plein, kijkend naar hoe de informatie uit de persoon werd getrokken. Die keren keerde haar maag bijna om, maar ze proefde het gal toen ze eraan dacht wat er met haar dan zou gebeuren. 'Ik heb vandaag met de baas van de fabriek overlegd wat er moet gebeuren met de katjes die ik bestudeer. Ik werk namelijk in de fabriek en onderzoek wat er gebeurt met pasgeboren katjes die van oogkleur veranderen. Hoe dat komt enzo.' Oké, een klein beetje gelogen. Dat had ze gisteren gedaan. Vandaag had ze een beetje in haar werkkamer door boeken gebladerd en alles eens goed opgeruimd en afgestoft. Ze was een stuk minder enthousiast sinds het ongeluk, waarin zij een na een combinatie stoffen een gezichtveranderaar was geworden. Een soort shapeshifter, maar dan anders. Het eten kwam eraan. Een groot bord met pasta werd voor haar neus gezet en een fles wijn werd opengemaakt. 'Eet smakelijk,' zei de ober en hij draaide zich om. 'Eet smakelijk,' mompelde Lauressa naar de man.

Terug naar boven Ga naar beneden
Noah Solomon
Mayor
Noah Solomon


Aantal berichten : 36

My Character
Age: 35 years
Partner:
Status:

Let's have dinner Empty
BerichtOnderwerp: Re: Let's have dinner   Let's have dinner Icon_minitimema dec 29, 2014 5:44 pm

'Zware dag gehad?' vroeg de jongedame aan het tafeltje. Verbaasd keek Noah op. De meeste mensen die hij ontmoette waren nooit zo geïnteresseerd in de rest van de wereld. Ze waren haastig, hongerig of dronken. Er viel geen fatsoenlijk gesprek mee te voren. 'Ja, tamelijk,' antwoordde hij terwijl hij iets rechter ging zitten. 'Ik ben de hele dag in de weer geweest. Mensen kunnen nogal veeleisend zijn.' Hij greep de menukaart om haar niet aan te hoeven kijken. Hij kon nog eens wat verlegen zijn in privésituaties. Terwijl zij bestelde, bladerde Noah verder. Hij kon het allemaal wel op. 'Verras me maar,' zei hij tegen de ober, en overhandigde hem de menukaart. Hij sipte aan de wijn die de ober hem zojuist gebracht had en keek naar de vrouw. 'En wat heeft u vandaag gedaan?' 'Ik heb vandaag met de baas van de fabriek overlegd wat er moet gebeuren met de katjes die ik bestudeer. Ik werk namelijk in de fabriek en onderzoek wat er gebeurt met pasgeboren katjes die van oogkleur veranderen. Hoe dat komt enzo.'
'Wetenschapper?' Noah was onder de indruk. Ze leek heel jong, bijna alsof ze nog op school zat, maar blijkbaar was ze ouder dan Noah haar schatte. Of ze was gewoon zeer intelligent. 'Vertel me er meer over. Alsjeblieft.' Afwachtend keek Noah haar aan. Nu wilde hij ook het naadje van de kous weten. 'Eet smakelijk,' zei ze toen ons eten voor ons neus werd gezet. 'U ook.' Noah had vis met risotto gekregen. Zijn favoriete eten, alsof ze het wisten. Hij nam een hap, glimlachte naar zijn tafelgenote en zei, na geslikt te hebben: 'Hoe heet u eigenlijk?'
Terug naar boven Ga naar beneden
Lauressa Evanson

Lauressa Evanson


Aantal berichten : 42

My Character
Age: 22 years
Partner: I'm married with DNA
Status: It's the Color of Magic

Let's have dinner Empty
BerichtOnderwerp: Re: Let's have dinner   Let's have dinner Icon_minitimedi dec 30, 2014 12:47 pm

Lauressa Evanson
Passion has been in my DNA for generations


'Hoe heet u eigenlijk?' De man glimlachte. Wat moest ze zeggen? Een naam verzinnen of de hare gebruiken? Ze had immers een ander gezicht... Maar ach, wat had ze te verliezen? Lauressa veegde haar mond af met een servet. 'Evanson. Lauressa Evanson. En met wie heb ik het genoegen?' Haar ogen twinkelden. Ze nam nog een hap pasta en toen ze die doorgeslikt had begon ze te praten. 'Ik werk in de Factory. Daar bestudeer ik het DNA van een familie katten en experimenteer ik met verschillende stoffen om te kijken of het effect op hun vacht- en oogkleur heeft. Natuurlijk geen giftige stoffen,' voegde ze er snel aan toe. Misschien dacht die man dat ze die arme kittens vol stopte met vergif. 'Nadat het experiment is afgerond blijven er twee katjes in de fabriek, en de anderen zijn dan niet meer nodig. Ik denk dat ik er een mee naar huis neem voor mijn broertje.' Ze begon weer met eten. Af en toe nam ze een slokje wijn. Het was een goede wijn, niet zoals de wijn die ze in de Factory wel eens kreeg, die veel te bitter en droog was. Er kwam een ober aangelopen, die vroeg of alles naar wens was. Lauressa knikte. 'Heerlijk,' zei ze.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Let's have dinner Empty
BerichtOnderwerp: Re: Let's have dinner   Let's have dinner Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Let's have dinner
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
New Hope :: ♠ New Albion :: The streets-
Ga naar: