Come here, fishy fishy fishy!

Met een strak gezicht keek de jongen naar het water. Een dobber dreef langzaam op en neer en er was geen teken van vis. Op de markt had Lewis een kleine hengel gestolen en besloten dat hij wel eens kon gaan vissen. Niet dat hij vissen leuk vond -in tegendeel, hij haatte het-, maar er was niet veel aan te doen. Hij moest toch op de één of andere manier aan eten zien te komen. Dit betekende soms dat hij dingen moest doen die hij liever niet deed, zo was het leven van een straatjongen nou eenmaal.
Na een hele tijd staren merkte Lewis dat er vissen rond de dobber zwommen. Waarschijnlijk zou er zo meteen een gaan bijten. Net op het moment dat hij dacht dat hij beet had, sprong er iemand in het water. Alle vissen zwommen in paniek weg en Lewis bleef achter met een lege vishaak. Geweldig. Hij zou die spelbreker eens een lesje leren. Misschien vijf minuten kopje-onder houden ofzo. Boos stond hij op en begon naar de dichtstbijzijnde kant van de persoon toe te lopen.