Inauguration Day!

Onderwerp: Inauguration Day! di dec 23, 2014 2:34 pm

Bij het langslopen controleerde hij zijn verschijning nog eenmaal in de spiegel. Hij haalde een hand door zijn haar en trok zijn jas recht. Het was immers de grote dag waarop hij zo lang gewacht had. De grote dag waarop hij burgemeester zou worden. Was het al tijd om te gaan? De oude wandklok gaf zeven voor acht aan. Hij zou te vroeg zijn, maar hij kon niet wachten. Noah greep zijn sleutel van de keukentafel en liep het smalle halletje naar de massieve houten voordeur in. Hij trok de deur open en stapte naar buiten. Zijn voet zakte diep weg in de dikke laag sneeuw. De kade was wit en de gracht bevroren. Desondanks was de lucht helder en blauw. Een perfecte dag, dacht hij. Hij sloot de deur achter zich met de zware, gouden sleutel en stak hem in zijn zak. Op naar het Raadhuisplein.

Gewoonlijk was het een wandeling van twintig minuten van Noahs huis naar het stadhuis, maar vandaag deed hij het in een kwartier. Hij gleed bijna uit over de glibberige treden van de trap. Met veel kracht opende hij de grote, dubbele deur van het gebouw en veegde zijn voeten af. Met een knikje van zijn hoofd gaf hij zijn jas en sjaal aan de portier en liep naar de Vergaderzaal. Daar zat de hele Raad van New Albion al op hem te wachten. Zodra Noah binnenkwam stonden ze allen op en bogen hun hoofd. 'Welkom, dhr. Solomon,' zei een van hen. 'Vandaag gaat het gebeuren.' Noah lachte. 'Ik kijk er naar uit.'

Het was een langdurig ritueel, met veel raadsleden die allemaal iets te zeggen hadden. Daarna moest Noah een lange eed zweren, om zijn volk altijd te beschermen en trouw te zijn. Toen kreeg hij de ambtsketting omgelegd, en was het besloten. Zijn zes belangrijkste raadsleden begeleidden hem naar de grote veranda voor het stadhuis. 'Bent u er klaar voor, burgemeester?' Burgemeester. Dat was hij. 'Kom maar op,' zei hij. De twee portiers openden de deuren en hij werd naar buiten geleid. Zijn adviseur kwam naast hem staan en riep: 'Ziehier... uw nieuwe burgemeester!' Met grote ogen vol ongeloof keek Noah naar de applaudisserende burgers op het plein. Hij was burgemeester.

Onderwerp: Re: Inauguration Day! za dec 27, 2014 6:00 pm

Lauressa bekeek zichzelf voor de spiegel. Vandaag ging ze als zichzelf. Ze draaide haar hoofd en keek naar buiten. De hemel was wit en de dikke vlokken die naar beneden vielen leken wel magisch. Misschien was het niet slim om naar buiten te gaan, omdat het vast heel glad was en ze waarschijnlijk geraakt zou worden door een verdwaalde sneeuwbal. Maar ja, vandaag werd de nieuwe burgemeester gekroond. Of hoe dat ook heette. De vrouw trok haar jurk recht en ging naar beneden. 'Mam, ga je mee naar de nieuwe burgemeester?' vroeg ze. Haar moeder, die bezig was met koken, keek om. 'Nee sorry, schat. Anders eten we te laat. Neem je broertje anders maar mee.' Van achter haar klonk een luide stem: 'Ik wil niet!' Lauressa verdween uit de keuken en ging naar de huiskamer. Daar zat hij, te spelen met zijn bouwpakket die hij voor Kerst had gekregen. 'Sneeuwballengevecht,' fluisterde ze en ze drukte haar vinger tegen haar lippen. De ogen van haar broertje begonnen te glimmen. 'Vertel niks tegen mam. Kom, we moeten gaan.' Terwijl haar broertje naar de gang schoot en de deur open rukte, pakte zij haar hoed en trok haar jas aan. Snel griste ze zijn jas en twee paar handschoenen mee terwijl ze de deur achter zich sloot. Haar broertje rende voor haar uit, maar kwam al snel tot de ontdekking dat het koud was zonder jas. 'Hier,' zei Lauressa en ze gooide de jas. 'En dit leek me ook wel handig.' Ze liet de handschoenen boven zijn hoofd bungelen. Het jongetje pakte beide aan en niet veel later bekogelde hij alles wat los en vast zat met sneeuw. Ook Lauressa kreeg een paar keer een sneeuwbal tegen zich aan. Na de derde keer glimlachte ze en bukte. Terwijl ze met haar handen wat sneeuw bij elkaar propte, verloor ze hem geen seconde uit het oog. Langzaam kwam ze overeind. Haar arm ging naar achter en de sneeuwbal raakte hem vol in zijn gezicht. Hij proestte. 'Kom, we komen nog te laat.'
Het plein stond al vol toen Lauressa aankwam. Ze wrong zichzelf tussen de mensen door, tot ze ergens in het midden stond. Haar broertje was ze uit het oog verloren, maar ver zou hij niet kunnen zijn. Waarschijnlijk hield hij een sneeuwballengevecht met een paar andere jongens.
De deuren gingen open. 'Ziehier... uw nieuwe burgemeester!' Een man stapte naar voren. De menigte begon te klappen en Lauressa klapte mee. Toen ze zijn gezicht scherp zag, stokte haar adem in haar keel. Hij. De man met wie ze had gedineerd. Hij was burgemeester.