My Character Age: 24 years Partner: Just tonight I won't leave, I'll lie and you believe Status: fine
Onderwerp: Holy Frick Frack wo dec 18, 2013 7:51 pm
Joshua rende zijn benen uit zijn lijf. Achter hem hoorde hij hoeveel mensen schreeuwen? twee? Vijf? Misschien wel twintig. Hoeveel kraampjes had hij wel niet omgegooid, teveel om bij te houden. Hij moest toch iets verzinnen om de mensen die achter hem aan zaten kwijt te raken. Vlug zetten hij zijn voeten voor hem uit. Keek soms even achter zich om zeker te weten dat hij de mensen kwijt aan het raken was. Nee? Dan moest hij het over een andere boeg gooien. Hij rende een kraampje op en sprong naar een afdakje. Zijn vingers glipte bijna weg in de koude sneeuw maar hij wist zichzelf overeind te trekken en door te rennen over de daken. Hij moest uitkijken want hij kon elk moment weg glijden over de gladden dakpannen. Hij hield zijn armen op zijn om evenwicht te bewaren. Waarschijnlijk zag hij er uit als een dronkenlap die dacht te kunnen vliegen. Zonder er verder bij na te denken stormde hij over de daken. Af en toe keek hij naar beneden maar hij hoorde niemand meer schreeuwen en hij zag ook niemand meer over de straten lopen. Hij waagde het om naar beneden te klimmen. Hij moest wel gek zijn om dit te gaan doen. Bij de laatste dakpan gleed hij uit en kon hij zich nog maar net opvangen op de harde natte grond. 'Blegh.' Zei hij zachtjes terwijl hij de viezigheid van zijn handen schudden. Ach ja het kon altijd nog erger. Joshua veegde zijn handen af aan zijn broek en liep verder de straten in. Hij kende die gedeelte helemaal niet en toch was het niet de eerste keer dat hij hier was. Zoekend keek hij een beetje om zich heen, maar geen enkel huis kwam hem bekend voor.
Joshua was dan ook niet van plan om hier heel lang te blijven. Hij rende weer verder door de straten om een terug weg te vinden. Maar alles leek op elkaar en de enige straten de hij herkende was degene waar hij al een paar keer door heen gelopen was. Hij beet zachtjes op zijn onderlip en stopte midden op de weg. 'Help.' Zei hij zachtjes als een hulpeloze puppy. Hij keek om zich heen en wist niet zo goed wat hij nu moest doen. Nee die weg was hij al in geweest, die andere ook. Hmm dan kon hij nog links gaan. Hij zetten het weer op een rennen. Natuurlijk was Joshua weer zijn onhandige zelf en wist hij het voor elkaar te krijgen om tegen een meisje op te rennen. "Holy frick frack.' Het spijt me vreselijk. Zei hij tegen haar en hield een hand uit om haar over eind te helpen. 'Dat was echt niet mijn bedoeling, ik was aan het rennen en toen was jij hier en voordat ik het wist duwde ik je per ongeluk. Hopelijk kan je het me vergeven.' Joshua boog een klein stukje naar beneden en drukte zachtjes een kus op haar hand.
Voor Sunset
Sunset Greenleaf
Aantal berichten : 19 Leeftijd : 26
My Character Age: 16 Partner: Haha, funny... Status: Healthy
Trillend zat het meisje verscholen achter de dorre varens. Ja... Kom dichterbij... Langzaam trok ze haar boogpees verder naar achter, en liet los. De pijl vloog vooruit en raakte de nek van de jonge hertenbok voor haar. Sunset haalde een mes uit haar riem en sneed snel de keel van het dier door, zodat die niet extra leed. Ze vilde het dier en wikkelde het vlees in plastic. Dat deed ze in haar tas. Sunset stond op en liep richting het dorp. Het was erg koud, maar het sneeuwde gelukkig niet. Al had het dat wel al gedaan. Sunset rende langzaam om warm te blijven, maar in dat tempo raakte ze niet snel uitgeput. Al snel kwam het meisje in het dorp aan, en ging binnen bij de slager. Deze herkende haar en liep al op haar af. "Ah, daar is mijn top jaagster al. Heb je het vlees?" vroeg hij. Sunset haalde het in plastic gewikkelde vlees uit haar tas en toonde dat. "Prachtig, prachtig. Hij liep naar een kast en haalde daar wat uit. "Alsjeblieft, hier is jou deel van de ruil." Hij legde een zo te zien warm brood en een paar aardbeien in een bakje voor haar neer. "Dank u wel, meneer." zei Sunset beleeft, maar het was te horen dat ze meer dan blij was. Ze stopte het eten in haar tas en ging de slagerij weer uit, toen er ineens een jongen tegen haar op botste. Ze verloor haar evenwicht en viel in de sneeuw. De jongen begon zich meteen te verondschuldigen en hielp haar overeind. 'Dat was echt niet mijn bedoeling, ik was aan het rennen en toen was jij hier en voordat ik het wist duwde ik je per ongeluk. Hopelijk kan je het me vergeven.' zei hij, en hij drukte zachtjes een kus op haar hand. Sunset schudde een beetje verlegen haar arm los. "Het maakt niet uit," klonk haar stem zacht. De jongen was groter dan zij, en breder, maar op de manier waarop hij zich opstelde was ze niet geïntimideerd door hem. Meestal had ze dat wel bij grotere jongens. "Ik ben Sunset." stelde ze zich voor.
Joshua Kenway
Aantal berichten : 20 Leeftijd : 29
My Character Age: 24 years Partner: Just tonight I won't leave, I'll lie and you believe Status: fine
Onderwerp: Re: Holy Frick Frack di dec 24, 2013 10:38 am
Joshua was zeker een onhandig typje. Hij was soms zo druk bezig in zijn hoofd of met andere dingen dat hij niet goed uitkeek waar hij liep. Zoals nu dat hij tegen dit meisje op botste. Hoe kon hij zo stom zijn om tegen haar op te rennen? Toch keek hij nog even een paar keer achterom om zeker te zijn dat hij niet achtervolgd werd. Hij was ze waarschijnlijk allang kwijt geraakt toen hij de daken op ging. Niemand die hem bij kon houden natuurlijk als hij over de daken ging rennen. Geen normaal mens deed dat. Gelukkig maar, misschien zouden ze hem met rust laten nu. Al moest hij hier niet te lang blijven rond lopen.
Ondanks dat het meisje had gezegt dat het niet uitmaakte, voelde Joshua zich toch wel behoorlijk schuldig. Hij verontschuldigde zich en probeerde hij het meisje omhoog te helpen. Hij deed het heel voorzichtig omdat het ook weer typisch hem was om haar nu nog een keer te laten vallen of iets te hard handig te zijn. Toen ze eenmaal op twee voeten stond voelde Joshua zich een stuk geruster. Ze mankeerde zo te zien niets. 'Heb je, je bezeerd?' Vroeg hij toch maar voor de zekerheid terwijl hij naar iets zicht wat misschien niet goed was. Maar hij zag geen wond of iets anders wat er pijnlijk uitzag. "Ik ben Sunset." Joshua glimlachte, hij had niet verwacht dat het meisje meteen zo vriendelijk zou zijn nadat hij haar op de grond gesmeten had. 'Joshua.' Ondanks dat zijn gezicht niet te zien was door de capuchon die hij over zijn ogen droeg, kon ze wel zien dat hij glimlachte naar haar. Joshua liet zijn gezicht nooit helemaal zien, hij was veelste bang dat er mensen uit zijn verleden hem zouden herkennen.
Sunset Greenleaf
Aantal berichten : 19 Leeftijd : 26
My Character Age: 16 Partner: Haha, funny... Status: Healthy
Onderwerp: Re: Holy Frick Frack di dec 24, 2013 7:12 pm
Iets wat haar opviel aan de jongen, is dat ze zijn hele gezicht niet kon zien. Ze zag alleen het onderste deel van zijn gezicht, wat maakte dat ze zich niet helemaal op haar gemak voelde. Ze bleef opletten. Maar dat was iets dat ze altijd al deed. "Heb je je bezeerd?" vroeg de jongen, nadat hij haar overeind had getrokken. Sunset schudde alleen haar hoofd. Nee, ze had niets. Niets nieuws. Ze stelde zich voor en zag de jongen glimlachen. "Joshua" zei de jongen. Waarom was hij aan het rennen geweest, en blijkbaar zo in paniek geweest dat hij gewoon tegen haar op was gebotst? Ze zag de jongen nog achterom kijken. "Werd je achtervolgd?" ze kon het niet laten om dat te vragen. Ze kende het wel. De achtervolgingen. Ze maakte het zelf vaak genoeg mee, maar zij had als nadeel dat ze niet sterk was. Ze vluchtte altijd, en was onzeker. Dat werd tegen haar gebruikt. Maar in het bos was ze vrij, en ontspannen. Met het jagen kon ze zich helemaal afsluiten, dan lette ze niet op andere mensen.