Aanmeldingstopic

Ondanks dat ze met haar rug naar hem toe gekeerd stond voelde ze haast dat hij haar bekeek. Dat was naast de lastige klanten het ergste aan dit alles. Dat mensen en vooral mannen naar haar konden kijken. Ze hield er niet bepaald van als ze bekeken werd. Maar dan moest ze maar een andere baan vinden. Soms zat ze er ook wel aan te denken. Maar wat moest ze dan invredesnaam gaan doen? Ze zouden naar een boederij kunnen verhuizen. Maar dan zou ze niet voldoende verdienen om voor haar familie te kunnen zorgen door haar vaders verslaving. Uiteindelijk had ze de man zijn rum gegeven en het gekd van de bar gehaald, ze keek toe hoe de man zijn hoofd wat kantelde en haar bekeek. "kunt u het zien?" er klonk toch een wat beledigende klank in haar stem. Als hij dat nu deed als ze het niet zag oke. Maar om het te doen terwijl ze naar hem keek was wel erg onbeleefd vond ze. Wat ann ook zo irriteerde was dat ze elke klant met u aan moest spreken. Deze man was hooguit een paar jaar ouder. Niet meer dan 8 jaar dacht ze zo. Waarschijnlijk had ze het vreselijk fout haar kennende. Ze was nu eenmaal niet zo goed in het schatten van leeftijd. Zodra ze hem verteld had waar het boek over ging hoorde ze de man zacht lachen. Tja waarschijnlijk vond deze man net zoals elk andere man romanen belachelijk. En ze gaf hen groot gelijk. Het sloeg ook nergens op, maar ze hield er van om even in een andere en beter 'wereld' te leven. Want zo ervaarde ze het lezen. ze werd mee gesleurd naar een ander leven. 'En lijken de piraten een beetje op de stoere piraat die in het boek voorkomt?' Ann dacht kort na, kende ze wel een piraat. Eigenlijk niet. Ze haalde haar schouders op en keek hem aan. "geen idee, maar mannen zijn toch allemaal zakken. het zijn wolven in schaapskleren." Ze zagen er allemaal zo onschuldig uit. Maar achter die onschuldigheid zat een bruut iemand die alleen uit was op vrouwen en geld om het vervolgens uit te geven aan drank en gokken. Of in sommige gevallen vrouwen.


'Het is me een genoegen, Ann' Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht bij zijn woorden. Dat werd ook niet altijd gezegd. Echter verdween haar glimlach meteen bij zijn volgende woorden. Ze keek hem ongelovig aan en een blos verscheen op haar wangen. Ann keek snel weg en beet zacht op haar lip. Echter schudde ze haar hoofd en keek hem terug aan. "nee." was haar enige antwoord. Ze was niet zo'n iemand die vaak het bed deelde met iemand. Ze was zelfs nog nooit samen geweest met een man. En ze was het zeker ook nog niet van plan dat te doen tot dat ze de persoon had gevonden waar ze haar leven mee wou delen. "als u dat wilt zit u hier verkeerd." Ze keek de man niet meer aan en staarde naar haar handen die op de bar lagen.
'Ik ben zeker opzoek naar een warme kamer. Zou ik er een kunnen huren?' Ann knikte enkel en draaide zich om, om een lantaren en sleutel te pakken van een van de kamers boven. "Ik zal u naar uw kamer brengen." Ze liep om de bar heen en keek de man even aan voor dat ze naar de trap liep. Op de overloop was het erg donker vandaar dat ze de lantaren mee nam. Ann tilde haar rok wat aan de voor kant op en liep de trap op. Het duurde niet lang voor ze bij de kamer waren. Ann haalde de deur van het slot en liep naar binnen. Meteen zorgde ze er voor dat er wat kaarsen branden uiteindelijk stapte ze naar de haard en legde er een paar houtblokken in. Ze probeerde hem aan te krijgen wat niet helemaal lukte. Geïrriteerd legde ze de blokken wat anders waar door ze een steek door haar duim voelde gaan. Vloekend stopte ze haar duim in haar mond en proefde het bloed. Ze haalde haar duim weer uit haar mond en deed opnieuw een poging het haard aan te krijgen.