Fallings hurts [Lewis]

Onderwerp: Fallings hurts [Lewis] wo jan 29, 2014 4:47 pm

You must forge your own path for it to mean anything.

Het weer eens een koude dag, iets wat Leo ondertussen niet meer verbaasde. Het leek alsof het de laatste tijd niks anders deed dan sneeuwen en vriezen, iets wat vele mensen ergerde. Het ergerde Leo ook wel, hij hield niet zo erg van de kou zoals vele mensen, maar met een dikke jas was het niet zo erg. Toch haastte hij zich, hij had niet echt zin om nog meer tijd in dit weer door te brengen. Hij had er niks tegen dat hij langs het bevroren meer liep, maar het leek alsof het water het hier alleen maar kouder maakte. Zorgvuldig pakte Leo een paar schroeven en nog een paar dingetjes uit zijn gereedschapsgordel die hij altijd bij zich had. Nog nooit had hij ze ergens achter gelaten. Deze gordel was een van de enigste dingen die hij nog had over gehouden van zijn moeder dus had hij niet echt veel zin om deze achter te laten. Plus er kon ook nog eens een hop rotzooi in passen, wat altijd handig is. Vervolgens liep hij wat rustiger veder terwijl hij grotendeels van zijn aandacht richtte op het prulwerk in zijn handen. Hij had niet echt een specifieke functie of vorm in zijn gedachten, het was gewoon om de tijd maar wat sneller te laten gaan. Plots gleed hij uit. De schroeven vlogen door de lucht en belande op het bevroren meer. Met een luide smak belande Leo op de grond.

[Lewis]

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] za feb 01, 2014 5:36 pm

Lewis Blackwood

Life is too short to be following the rules

Daar zat hij dan, op een trapje voor een huis. Zonder vrienden. Natuurlijk, want waar zou hij vrienden vandaan moeten halen? En wat had je aan vrienden? Ze deden niets anders dan liegen en uiteindelijk zou je ze toch dood moeten steken. Nee, aan vrienden deed Lewis niet meer.
Voor hem zag hij een jongen over de bevroren rivier lopen, niet lettend op waar hij zijn voeten zette, maar geconcentreerd op een werkje van schroeven en plaatjes in zijn handen. Ineens gleed de jongen uit en alle schroeven en moeren vlogen in het rond. Ah! dacht Lewis. Dat moet pijn doen. Hij had geen idee waar dat medelijden vandaan kwam. Misschien had hij toch een vriend nodig. Nee. Om wat te doen? Weer te vermoorden? antwoordde een stemmetje in zijn hoofd. Lewis schudde zijn hoofd en stond op. Voorzichtig zette hij een voet op het ijs. Het kraakte, maar zakte niet door. Vastberaden liep Lewis in de richting van de jongen. Hij was niet van plan hem overeind te helpen, want dan zou hij hem misschien aardig kunnen gaan vinden. Hij bukte en begon met een strak gezicht de gevallen spullen bij elkaar te rapen. Toen hij alles had richtte hij zich tot de jongen. `Hier,' zei Lewis kortaf en hij overhandigde de spullen.

darren criss. @ atf

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] za feb 01, 2014 7:44 pm

You must forge your own path for it to mean anything.

De landing deed redelijk veel pijn, en redelijk was dan zachtjes uitgedrukt. Leo duwde zich terug omhoog en een pijnscheut schoot door zijn hoofd. Dit was de laatste keer dat hij niet oplette tijdens het wandelen. Even wreef hij over zijn gezicht om te voelen als alles wel nog goed zat en buiten een pijnlijke plekken voelde hij niks verkeerds. Hij hoopte echter ook dat hij er nu niet vreselijk uitzag. Plots werd hij uit zijn gedachten getrokken door het plots verschijnen van zijn uitelkaar gevallen knutsel werk. Dit werd gehouden in de handen van een jongen die ze aan hem gaf en dankbaar pakte Leo ze over maar zuchtte jammerend toen hij de schade zag, er was niks meer van over. “Aww, het was bijna af, bijna.” Hij keek weer even rond en dacht weer aan de jongen. “Maar toch bedankt, ik moet de volgende keer maar beter opletten denk ik.” Zei hij met een grijns waarna hij wankelend overeind kwam. De spulletjes propte hij weer in de gordel, het was toch kapot. Hij was nog altijd een beetje triest erdoor maar hij kon het altijd nog opnieuw maken. “Dus, nog een bedankt dat je mijn schroeven bijeen hebt geraapt.” Zei hij nog eens tegen de jongen.

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] ma feb 03, 2014 6:19 pm

Lewis Blackwood

Life is too short to be following the rules

`Aww, het was bijna af, bijna,' hoorde Lewis de jongen zeggen. `Maar toch bedankt, ik moet de volgende keer maar beter opletten denk ik,' ging de jongen verder met een grijns, waarna hij opstond. Lewis keek de straat rond. Een paar mensen bleven stilstaan en keken het tweetal vreemd aan. Er viel een stilte. `Dus, nog een bedankt dat je mijn schroeven bijeen hebt geraapt,' verbrak de jongen hem. Lewis knikte beleefd. Ineens overviel hem het gevoel dat hij vrienden moest maken. Wat? Oh kom op, vrienden. Waar heb je vrienden voor nodig? Maar hij besloot naar de naam van te vragen. Dat kon toch wel? `Wat is je naam? De mijne is Lewis. Lewis Blackwood.' Het kwam er aarzelend uit. Sommige mensen zouden hun arm uitsteken om hem te laten schudden door de ander, maar Lewis had jaren in de schaduw van de mensheid geleefd en wist dus niets van de etiquette van begroeting.

darren criss. @ atf

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] ma feb 03, 2014 7:04 pm

You must forge your own path for it to mean anything.

Wat van de mensen in de omgeving waren gestopt, en staarde hen aan. Leo vond dat maar niks, hadden die mensen niks beters te doen? Hij was alleen maar gevallen maar dat gebeurt zo vaak met dit weer, hij zou zeker niet de eerste zijn. De jongen voor hem knikte even vriendelijk terug en Leo verzette zijn aandacht weer naar hem, deze jongen had hem tenminste opgeholpen. Plots begon deze persoon te spreken. “Wat is je naam? De mijne is Lewis. Lewis Blackwood.” Het klonk wat aarzelend, al wist Leo niet goed waarom, hij zou niks ergs doen met een naam. Ook bleef de jongen er maar gewoon bijstaan dus besloot Leo verder te gaan. “Mijn naam is Leo Valdez, aangenaam.” Zei hij met een knikje. Hij had niet echt veel zin in handen schudden, het was maar vervelend. Trouwens, je moest niet super beleefd doen tegen iedereen die je zomaar op straat tegen komt, hij had als bedankt gezegd en dat was al iets. Vervolgens keek hij nog eens rond en de starende blikken waren er nog steeds. Leo wreef even door zijn haar en zei toen “Zullen we maar van dit meer af gaan, misschien stoppen ze dan met al dat gestaar.”

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] vr feb 07, 2014 4:29 pm

Lewis Blackwood

Life is too short to be following the rules

`Mijn naam is Leo Valdez, aangenaam,' zei de jongen met een knikje. Lewis dacht na. Leo klonk nog wel van hier, maar Valdez? Hij dacht na wat hij nu zou moeten zeggen. Bij dat meisje de vorige keer was het niet zo moeilijk geweest. Er was een onderwerp om over te praten. Er viel en ongemakkelijke stilte waarin ze allebei rondkeken naar de mensen die hen nog steeds aanstaarden. De jongen wreef door zijn haar en zei: `Zullen we maar van dit meer af gaan, misschien stoppen ze dan met al dat gestaar.' Lewis knikte instemmend. `Goed idee. Ze beginnen een beetje irritant te worden.' Hij liep richting de kant van de rivier. Sommige mensen bleven hem aanstaren, maar het grootste deel begon weer te lopen. Hij wierp een geïrriteerde blik op de mensen die Leo en hem aan bleven staren. `Wat nou?' siste hij boos toen hij op de kant stond tegen een klein meisje die hem uit stond te lachen. Ze begon te huilen en rende weg. Lewis zuchtte. Sommige kinderen waren gewoon irritante ettertjes.

darren criss. @ atf

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] vr feb 07, 2014 5:56 pm

You must forge your own path for it to mean anything.

Leo volgde Lewis naar de kant, hij had genoeg op deze plaats gestaan. Deze keer wandelde hij wat voorzichtiger en lette hij op waar hij wandelde, zijn gezicht deed nog steeds pijn en opnieuw vallen zou ook gewoon heel stom lijken. Dus voet per voet raakte hij aan de kant en zag dat er een klein meisje huilend weg liep. Een beetje verbaasd keek Leo haar na, zich afvragend wat is was gebeurd. Hij haalde zijn schouders op, misschien was ze wel gevallen, zoals hij eerder. Leo ging langs Lewis staan en vroeg “Wat was er met die aan de hand?” gebarend naar het meisje. Hij verwachtte niet echt een antwoord maar hij hoopte ook niet dat er opnieuw zo’n stilte als ervoor ging vallen. Leo’s blik gleed weer naar het meisje dat nu huilend bij haar moeder stond en in hun richting wees. De moeder keek redelijk kwaad op en begon naar hen toe te wandelen. “Hij was het!“ zei het meisje wijzend naar Lewis. Wat verward keek Leo naar de jongen, wat was er gebeurt?.

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] zo feb 09, 2014 9:24 am

Lewis Blackwood

Life is too short to be following the rules

Leo ging naast Lewis staan en vroeg: `Wat was er met die aan de hand?' Terwijl hij gebaarde naar het meisje. Het bleef stil. Lewis had geen zin om antwoord te geven. `Ze is een aansteller,' antwoordde hij uiteindelijk kortaf. Hij zag hoe het meisje naar haar moeder ging en naar hen wees. De moeder keek boos op en begon naar hen toe te lopen. `Hij was het!' zei het meisje terwijl ze naar Lewis wees. Hij wierp haar een boze blik toe. `En wat heb ik dan gedaan?' vroeg hij sarcastisch. `En wat heb jij gedaan, waardoor ik zo deed? Een beetje mensen uit gaan lachen als ze anderen gaan helpen. Mevrouw, u moet uw dochter toch echt wat beter opvoeden.' Hij keek van het meisje naar haar moeder en weer terug.

darren criss. @ atf

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] zo feb 09, 2014 11:41 am

You must forge your own path for it to mean anything.

Aanstellende mensen, niks nieuws, maar zo een klein meisje, wat was er hier toch aan het gebeuren. Dat meisje zou toch beter thuis zitten met dit weer, in de plaats van vervelend te komen doen. En het leek alsof Lewis het ook niet zo fijn vond, want hij leek een beetje boos. Lewis begon het meisje een hele preek te geven, blijkbaar heeft ze hen zitten uitlachen, en eindigde met dat de moeder haar beter moet opvoeden. De moeder leek er niet zo blij mee “Kom, we gaan.” Zei de moeder terwijl ze haar dochter mee trok. Leo draaide zich naar Lewis en zei “Ze worden precies met de dag agressiever.” Mompelde hij. Hij volgde nog even de moeder en het meisje met zijn ogen tot ze ergens een straat in sloegen. “Ik snap mensen echt niet meer, uitlachen voor zoiets stoms.” Voegde hij er nog aan toe. Het was iets wat, hopelijk, veel mensen zouden doen. Iemand helpen als die persoon viel maar ja, blijkbaar niet.

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] ma feb 10, 2014 8:38 am

Lewis Blackwood

Life is too short to be following the rules

De moeder keek boos naar Lewis. `Kom, weg aan,' zei ze terwijl ze het meisje meetrok. Leo wendde zich tot Lewis en zei: `Ze worden precies met de dag agressiever.' Lewis knikte instemmend. De moeder sleurde het huilende meisje mee tot ze ergens een straat in sloegen. `Ik snap mensen echt niet meer, uitlachen voor zoiets stoms,' voegde Leo er nog aan toe. `Nee, ik ook niet,' mompelde Lewis, maar hij was al met zijn gedachten ergens anders. Er viel weer een stilte, maar deze keer was hij niet heel ongemakkelijk. `Zeg Leo, ik moet weer gaan. Dingen doen enzo. Nou, doei!' verbrak hij de stilte, waarna hij weg beende, in de tegenovergestelde richting als waar de vrouw en het meisje heen waren gegaan. Hij zou Leo vast nog wel eens tegen komen. Forrester Island was niet zo groot.

OOC: Sorry voor dit plotselinge einde van het topic (inspi-loosheid) ^.^
Ik denk dat het, na jouw post als je wilt, het einde is?

darren criss. @ atf

Onderwerp: Re: Fallings hurts [Lewis] ma feb 10, 2014 12:37 pm

You must forge your own path for it to mean anything.

Verrast keek hij op toen Lewis zei dat hij moest gaan. Moest hij nu al weg? Jammer maar daar kon hij niks aan doen. "Oké dan." zei hij, "wie zien elkaar wel eens weer." voegde hij er nog op een vrolijke toon aan toe. Hij keek Lewis nog even na terwijl deze in een andere richting liep. Leo draaide zich ook om, en begon ook naar huis te wandelen, er was nu toch niks meer om te doen. Maar een ding wist hij zeker, hij zou dit keer opletten waar hij liep, en het meer zeker ontwijken.

ooc:dat is niet erg, ik had eerlijk gezegd ook geen inspiratie meer ^^

» Just some breakfast [Lewis]
» ♦Lewis James Blackwood♦