Enjoying the day.. I guess || Emmeline

Onderwerp: Enjoying the day.. I guess || Emmeline do jan 02, 2014 6:24 pm

Morristown. Het havenstadje waar het vrij was om aan te leggen als piraat. Een lange tijd had Enrique getwijfeld om de Dutchman deze haven in te sturen. Want zou dat wel de juiste keuze zijn? Was het wel veilig? Veilig voor zijn crew en veilig voor z’n schip. Het was niet de bedoeling dat ze opgepakt werden zodra ze binnen voerden. Maar deze ochtend had hij de knoop doorgehakt. Ze zouden de haven invaren, zonder enige tegenspraak. Hun voorraad was toch bijna op, en dat was een perfect excuus om te gebruiken tegen iedereen die ertegen was. Maar ertegen of niet, het zou sowieso gebeuren. Dat was een voordeel aan captain zijn. Zolang er geen muiterij plaats vond, had hij de macht.
De wind was gunstig en de zon stond op zijn hoogste punt toen het beruchte spookschip aan kwam varen. Enrique keek naar het havenstadje voor hem, terwijl hij één hand op het roer hielt en zo het schip richting een lege plek stuurde. Intussen waren de mannen bezig met de zeilen en allerlei touwen die voor verschillende doelen dienden. Er kwam zoveel bij kijken. Teveel voor enkel één man. Kort keek hij toe hoe een aantal handelingen gedaan werden, waarna hij bezig ging met zijn eigen taak als stuurman. Aanleggen aan de dok.
Een klein half uurtje lag de Dutchman vast aan de dok. Haar zeilen waren opgetrokken en de vlag was gezakt. Enrique stond aan de kant, wachtend tot ze de loopplank aan land hadden gelegd. Op het dek hoorde hij gemompel. Gemompel in een negatieve zin. Nee de mannen waren hier overduidelijk niet zo blij mee. Hij zuchtte zacht en zette een stap op de loopplank zodra deze lag. Maar voordat hij aan wal liep, draaide hij zich een keer om. ’Mannen, morgenochtend voor de zonsopgang vertrekken we weer. Geniet dus van deze dag. Ga naar de kroeg, ga langs de dames. Maak er gebruik van.’ En dat leek de crew iets op te beuren. Hij knikte kort en liep toen het vaste land op.
Met een kalme tred stapte Enrique tussen het volk door. Hier en daar stonden wat mannen of vrouwen met enkele producten, klaar om het te verkopen. Hmmn… Nu hij er zo over nadacht had hij best wel trek in wat voedsel. Echter was hij niet in de mood om er geld voor op tafel te leggen. Een appel stelen was een goede optie. Niemand die een stukje fruit zou missen. Dus zorgde hij ervoor dat hij zo dicht mogelijk langs de kraampjes ging lopen. Eenmaal bij een soort fruitkraampje deed hij zich voor als iemand die veel interesse erin had. Echter nadat de verkoper zich had omgedraaid nam Enrique een appel in z’n hand en liep hij weg met een snelle pas. Om niet herkend te worden, had hij z’n hoed ergens op de grond gedumpt. Een tevreden glimlachje lag op z’n mond, waarna hij een hap nam van de appel. Missie geslaagd.

|| Emmeline Kensmey

Onderwerp: Re: Enjoying the day.. I guess || Emmeline vr jan 03, 2014 10:59 am

Emmeline
Female • 18 long years • SINGLE

•De haven

Met een geeuw rekte Emmeline zich uit. Gisteravond was het laat geworden, en vanochtend had ze niet kunnen uitslapen. Die vervelende Morristownmensen ook altijd, dacht ze boos. Ze hadden al vanaf het moment dat de zon achter de bergen vandaan kwam geschreeuwd wie de beste prijs had voor het beste voedsel of ander spul. Emmeline onderdrukte nog een geeuw en stond op van haar bed. Ze stopte de dikke pijlen waarvan ze de veertjes erop had zitten plakken in haar pijlenkoker en hing haar kruisboog aan haar riem. Daarna liep ze naar de deur van haar kamer, deed hem open, wierp nog één blik in haar keurig opgeruimde kamer en ging naar buiten, het dek op. Er was niets bijzonders. Niets bijzonders op de Black Pearl. Met een schok realiseerde Emmeline zich dat er in de haven nóg een piratenschip lag. Ze zag iemand van het schip Morristown in lopen en besloot hem te volgen, omdat ze eigenlijk toch niets beters te doen had. Met vastberaden passen liep hij door de mensen. Bijna was ze de man kwijt geraakt, als hij niet langs een kraampje was blijven staan om een appel te jatten. Half rennend achtervolgde ze hem, omdat hij snel weg liep. Emmeline zag nog net dat er een tevreden glimlach op zijn mond lach toen hij een hap van de appel nam. Ze haalde haar kruisboog van haar riem en legde er een pijl op. `Niet stelen van die arme mensen,' mompelde ze met een scheef lachje. Ze richtte... en schoot. De pijl raakte precies waar ze hem bedoeld had: in het midden van de appel. De appel schoot uit de hand van de piraat en met de pijl boorde hij zich in het hout van een kraampje, die naast de piraat stond. Grinnikend hing Emmeline de boog terug aan haar riem en liep op de kraam af, trok de pijl eruit, veegde hem schoon aan haar rok en stopte hem terug in de pijlenkoker. Toen nam ze een hap uit de appel en keek naar de man. Een scheef lachje lag op haar mond. Ze slikte de appel door en begon te praten. `Nou, nou, stelen van een arme marktman is nou niet echt aardig, hè?' Ze nam nog een hap. `Ik ben Emmeline. Emmeline Kensmey, en met wie heb ik het genoegen?' vroeg ze.

Onderwerp: Re: Enjoying the day.. I guess || Emmeline vr jan 03, 2014 4:22 pm

Hij had de eerste hap doorgeslikt. En het smaakte nergens naar, tenminste dat was zijn mening. Maar goed, iets was altijd beter dan niets. Rustig bracht Enrique de appel weer richting z’n mond. Echter gebeurde er toen wat, wat hij eerst niet goed verklaren kon. Pas toen hij de pijl uit een stuk hout zag steken, werd het hem duidelijk. Iemand had de appel uit z’n hand geschoten. Waarschijnlijk had iemand zijn “misdaad” toch meegekregen. Ach nou ja, hij was een piraat, geen professionele assassin die van alles ongezien doen kon. Enrique zag hoe een meisje de pijl uit het kraampje trok en de appel in haar hand nam. Om het er eens extra in te wrijven nam ze er zelfs nog een hap vanaf. Dat deed hem zachtjes grinniken. Erom kwaad worden kon hij niet, aangezien hij er geen cent ervoor neer had gelegd. `Nou, nou, stelen van een arme marktman is nou niet echt aardig, hè?' Enrique trok een bedenkelijk gezicht. ’Ik wil niet heel veel zeggen,’ begon hij, op een nonchalante toon. ’Maar jij zit er nu van te eten. Dus dat maakt je even schuldig als mij.’ Nu zette hij een onschuldig glimlachje op, al kon je zien dat die niet helemaal gemeend was. Meer geforceerd. Al hielt hij het niet lang vol. Zijn mondhoeken zakten al snel in de gebruikelijke positie. `Ik ben Emmeline. Emmeline Kensmey, en met wie heb ik het genoegen?' Hmn.. Hoe zou hij toch antwoorden? Gewoon zijn echte naam gebruiken of z’n schuilnaam, die hij bedacht had toen hij Amora ontmoette. Nee, deze keer had hij daar lak aan. Het schip was dichtbij, weggaan was zo mogelijk. Onbewust legde hij een hand op z’n pistool, klaar om die te trekken wanneer dat moest. ’Enrique Rackham, aangenaam kennis te maken.’ Met zijn vrije hand tikte hij eens z’n hoofd aan, als een soort groet. ’En dat.’ Meteen richtte hij z’n vinger op de Dutchman, nadat hij een kwartslag gedraaid was. ’Is mijn schip. Waar eigenlijk elk appeltje welkom is, maar goed, aangezien je er al aan gelebberd hebt mag je ‘m wel houden.’ Drama maken over een gestolen appel deed hij niet. Kijk, als het nou goud was dan werd het meteen een heel ander verhaal. ’Waar heb je zo leren schieten? Het was behoorlijk precies.’

Onderwerp: Re: Enjoying the day.. I guess || Emmeline za jan 04, 2014 4:42 pm

Emmeline
Female • 18 long years • SINGLE

•The quay

Emmeline merkte dat de piraat twijfelde toen ze zijn naam vroeg, maar zei niets. ’Enrique Rackham, aangenaam kennis te maken,’ zei hij uiteindelijk, terwijl hij met zijn vrije hand zijn hoofd aantikte. Ze knikte. Die naam kende ze ergens van. Ergens... `En dat...' Enrique richtte zijn vingers op het andere piratenschip. `... Is mijn schip. Waar eigenlijk elk appeltje welkom is, maar goed, aangezien je er al aan gelebberd hebt mag je 'm wel houden.' Ah, en stomme woordgrapjes maken kan hij ook, dacht Emmeline. En meteen schoot haar te binnen waarvan ze hem kende. Hij was een of andere beroemde piraat. Of nou ja, natuurlijk niet zo beroemd als haar captain Jack, maar toch... Beroemd. Voor zijn doen. . ’Waar heb je zo leren schieten? Het was behoorlijk precies.’ Emmeline dacht na. Zal ik de waarheid vertellen? Nee, maar een deel kan natuurlijk wel... `Gewoon oefenen. Ik heb als klein kind een kruisboogje gekocht en heb iedere dag geoefend. En dan gewoon een lesje volgen waarin je leert hoe je pijlen maakt, en dan lukt het,' antwoordde ze. Ze nam een hap en begon te kauwen. `Of in ieder geval, dan lukt het de meesten,' voegde ze er aan toe.

Onderwerp: Re: Enjoying the day.. I guess || Emmeline ma jan 06, 2014 5:10 pm

Enrique had een vaag voorgevoel dat dit weer zo’n moment ging worden dat hij zijn tijd verspilde. Want hij had nu al een aantal dingen kunnen halen. Of kunnen doen. Wat precies was nog een grote vraag, maar in een plaats als deze was er altijd wel wat te doen. Te vinden eigenlijk. Want hij was niet van plan zich klem te zuipen in een kroeg. Nooit had hij dat echt gedaan. Hoogstens een aantal keren aangeschoten geweest. `Gewoon oefenen. Ik heb als klein kind een kruisboogje gekocht en heb iedere dag geoefend. En dan gewoon een lesje volgen waarin je leert hoe je pijlen maakt, en dan lukt het.’ Ah ja, natuurlijk. Puur oefenen. Niet dat hij er geïnteresseerd in was. Het zwaard en pistool beviel hem vele malen beter. Zwaard wanneer hij zich uitermate verdedigen moest, pistool wanneer hij te lui was om moeite te doen. `Of in ieder geval, dan lukt het de meesten,' Plakte ze er achteraan. ’Beetje talent moet in je bloed zitten,’ sprak Enrique. Even fronste hij geïrriteerd zijn wenkbrauwen bij het zien hoe ze de appel aan het herkauwen was. ’Misschien een idee om eerst je mond leeg te maken voordat je gaat praten, het aanzicht is niet echt fris zo.’ Er waren vele vieze dingen in de wereld. Zoals rondvliegende ledematen of de meeste smerigste ontstoken wonden. Maar van dat soort dingen werd Enrique niet misselijk. ’Als je me wilt excuseren, ik moet.. Inkopen doen. Of zoiets.’

Onderwerp: Re: Enjoying the day.. I guess || Emmeline ma jan 06, 2014 5:48 pm

Emmeline
Female • 18 long years • SINGLE

•The quay

’Beetje talent moet in je bloed zitten,’ zei Enrique. Emmeline knikte. Daar heeft hij wel een gelijk in. Ze zag hoe zijn wenkbrauwen zich fronsten. ’Misschien een idee om eerst je mond leeg te maken voordat je gaat praten, het aanzicht is niet echt fris zo,' merkte hij op. Emmeline slikte de appel door. `Nou sorry hoor,' antwoordde ze, licht op haar teentjes getrapt. `Als jij me de oren van mijn hoofd af gaat vragen terwijl ik een appel eet, kan je dat verwachten. Wat boeit het een piraat trouwens of iemand met of zonder volle mond eet? Ben je misschien een beetje te gemanierd?' Door de laatste zin klink spot. ’Als je me wilt excuseren, ik moet.. Inkopen doen. Of zoiets,’ zei Enrique. Tss, zeker. `Als je daarmee bedoelt dat je dingen gaat stelen, ga je gang, ik houd je niet tegen,' reageerde ze. Ze nam nog een hap van de appel en draaide zich om, met haar rug naar de man. `Tot ooit nog een keer, mijn beste Enrique. Mogen de goden met je zijn.' Met zwierige passen beende ze weg, terwijl ze onderweg haar appel nonchalant weggooide.

Onderwerp: Re: Enjoying the day.. I guess || Emmeline wo jan 08, 2014 7:00 am

`Nou sorry hoor.’ Enrique kon het niet laten voor enkele seconden te grijnzen. Mensen op bepaalde dingen wijzen had hij totaal geen moeite mee. Al helemaal niet als ze onbekend waren. Nou ja, redelijk onbekend. Hij wist haar naam. `Als jij me de oren van mijn hoofd af gaat vragen terwijl ik een appel eet, kan je dat verwachten. Wat boeit het een piraat trouwens of iemand met of zonder volle mond eet? Ben je misschien een beetje te gemanierd?' Hoe ging hij daar toch eens op antwoorden? ’Theoretisch gezien heb jij mij meer dingen gevraagd dan ik van jou. Dus die “oren van mijn hoofd af blazen” is niet helemaal correct.’ Was Enrique’s droge reactie. ’En ik heb wel wat manieren ja. Af en toe. Niet vaak.’ Normaal zat hij met eten alleen, aangezien de crew ergens anders at, onder het dek. `Als je daarmee bedoelt dat je dingen gaat stelen, ga je gang, ik houd je niet tegen.’ Oh zoo! Er werd niks tegen gehouden. Wat waren de mensen hier vriendelijk. Kort klapte hij in zijn handen, op een iets sarcastische manier. ’Bravo. De heldin die zich in houd. Heel erg bedankt, dat lucht zo erg op.’ Niet dat hij van plan was dingen te gaan stelen. Oke, misschien kleine dingetjes. Maar zoals kruit en kogels waren moeilijk ongezien mee te krijgen. `Tot ooit nog een keer, mijn beste Enrique. Mogen de goden met je zijn.' Enrique trok één wenkbrauw op bij het zien hoe ze de appel weggooide. ’Hé! Dat is een verspilling van een gestolen appel!’

» 'Hey, I'm here!' [& Emmeline]
» Emmeline Kensmey
» you're gonna mis me, i hope so then...[Emmeline]
» The Endless Winter [&Emmeline Kensmey]
» Not stealing today! [Emmeline Kensmey]