Pain and seeking my memory

Amora keek naar Rai die haar aan keek en sprak ‘Dat helpt zeker. Man het is echt koud!‘ Amora begon te lachen en leunde tegen hem aan, ze keek hoe de vlammen dansten en keek daarna weer naar rai waarvan zijn ogen gloeiden in de duisternis. Amora keek hem aan en zei 'is het niet prachtig...' ze staarde hem aan en glimlachten, 'onze vriendschap bedoel ik,' ze werd stil en voelden zich warm. ‘Je hebt zeker niet meer te eten bij je dan wat je me eerder aanbood?‘ sprak Rai. Amora begon te lachen en zei 'ik heb nog wat eten bij dus wees gewaarschieuwd voor de marsmellows.' Amora pakte de witte dingen uit haar tas en deed ze aan stokjes en brande ze boven het vuur en wachtten even. Amora keek hem aan engaf Rai een marsmellow, ze keek hem aan misschien kwam het door het vuur maar ze had zich altijd fijn gevoeld bij Rai. Amora schoot haar iets te binnen en dacht: maar nu zou Rai en mijn pat elkaar schijden, Rai is beter af zonder mij omdat ik hem alles gaf en nu laat hij me straks waarschijnlijk achter! Amora schrok en vroeg 'Rai wat ga je straks doen als je klaar hier bent als dit alles over is?' ze keek naar de grond en was bang voor zijn antwordt.

Ondanks dat zijn voeten en tenen nog koud waren was de rest van zijn lichaam lekker warm. Zeker met de lichaamswarmte van Amora erbij die tegen hem aan leunde. Toen ze begon over dat iets prachtig was keek Rai haar even vragend aan. Maar toen ze er nog wat woorden aan toe voegde begreep hij pas wat ze bedoelde. ‘Ja dat is zeker prachtig.‘ waar had hij toch last van??? Dit werd wel heel raar... Eest wist ze zijn vertrouwen te winnen en vond hij haar nu leuk? Of vond Rai dat al eerder? Hij begreep er even niets meer van maar liet het niet merken. Snel likte Rai zijn lippen waar nog een restje van Amora haar drankje zat. Even lichen zijn ogen op met een rode glans, maar daarna kleurde deze paars en later trok het rode weg en waren zijn ogen net als vroeger helder licht blauw. Amora leek een grapje over de marsmello‘s te maken, maar lekker waren die dibgen wel! Die smaak heb ik gemist. grapte Rai terug en terug en nam later het stokje met de warme marsmello aan en nam er en hap van. Gelijk begonnen zijn speekselklieren te werken. Haar vraag verrase hem niet echt, maar hij voelde aan dat ze ergens mee zat. Misschien was ze niet graag allewn? ‘Eerst wat kleding zoeken, wat alleen in mijn broek rond lopen is me nu te koud.‘ zei hij en keek haar rustig aan. Goh ze leek wel een temster? Maar goed dat was ze niet. Amora leek meer een kind dat de wereld nog moest ontdekken en die negens bang voor leek te zijn. ‘Maar daarna weet ik nogniet wat ik ga doen...‘ ja dat wist Rai echt niet en daarom viel Rai ook stil..

Amora keek Rai aan die het even over de smaak had, ze glimlachten mara keek hem aan. ‘Eerst wat kleding zoeken, wat alleen in mijn broek rond lopen is me nu te koud.‘ zei Rai, Amora keek hem aan met straalende ogen toen hij dat zei en schoot in de lag en zei 'je kan niet in je broek blijven rond lopen, straks kopen we wel kleding voor je of ieder geval ik.' Amora keek hem aan en drukte zich tegen hem aan en zei 'maar straks word ik ook een beast en zal ik je waarschijnlijk nooit meer zin.' maakte haa door dat wat ze zei kwam haar teleur stelling al groter ze was verliefd op will maar nu ook op rai.... Dat maakte haar stil. Rai sprak wat maar werd zelf ook stil net zo als Amora, ze staarde Rai aan en liet haar wangen verkleuren en snel keek ze weg. Amora keek hem aan en zei 'waarschijnlijk is het beter voor jou om mens te blijven, dan word je eindelijk gewadeerd om wie je bent en waarschijnlijk vind je een mooie vrouw en krijg je leuke kinderen, dus dan ga ik maar...' ze pakte haar tas en keek hem glimlachend aan en gaf hem wat geld en liep de grond uit met haar korte mauwen door de storm en keek even achter zich naar Rai en blooste even.

Amora leek diep in gedachten te zijn, maar dat had hij zelf ook wel eens, maar haar lach was zo heelijk om naar t luisteren! Rai genoot er met volle teugen van en daar betrapte hij zichzelf dan ook op. ‘Tja anders bevries ik straks nog.‘ grinnkte hij en at de rest van het stokje af. Maar door wat ze daarna zei verdween zijn vrolijkheid net zo snel weer. Hij wilde graag nog langer bij Amora blijven, maar misschien had ze ook wel gelijk? Rai wist het nog niet, maar hij was nog steeds Beast! Hoewel hij er nu kwa uiterlijk helemaal mens leek. Rai zuchten. Het was vremd. In zo een korte tijd was hij verliefd geworden op Amora, maar hoe hij haar dat zeggen moest wist hij niet. Met meisjess was Rai meestal nogal afstandelijk, maar deze meid had zijn hart voor haar doen smelten!!! ‘Bedankt, maar we zullen elkaar vast nog wel eens tegen komen. Het eiland is daar klein genoeg voor.‘ zei Rai een beetje bedroeft en hij keek haar na toen Rai wat gel van Amora had ontvangen. Daar zou hij straks wel wat kleding van kopen. Als de sneeuwstorm was gaan liggen. ‘Amora acht! Hier neem je vest weer terug. Anders bevries jij straks nog?‘ zei Rai en stond op waarna hij achter haar aan wilde gaan, maar de kou hielt hem binnen. Vreemd hoor, gek eigenlijk dat hij daar eerder die dag nog gewoon in gelopen had zonder er last van te ondervinden... En daar stond hij dan in de grot met de vest van Amora al in zijn hand. Het lifste had hij dat ze bleef, maar Rai kreeg het niet over zijn lippen.

Amora keek achter zich en glimlachten toen ze hem hoorden, zijn stem voelden fijn en maakte haar warm. ‘Bedankt, maar we zullen elkaar vast nog wel eens tegen komen. Het eiland is daar klein genoeg voor.‘ zei Rai, ze keek hem aan met een verbaasde blik met de gedachten: houd hij van me?.  ‘Amora acht! Hier neem je vest weer terug. Anders bevries jij straks nog?‘ zei Rai haar na, je kon zijn teleur stelling in zijn stem horen. Amora liep rustig naar hem toen en pakte een drankje uit haar tas en dronk er van, haar lichaam werd langzaam een beast. Amora kwam steeds dichter en zei 'dit krijg je nog van me terug omdat...' Amora stopte voor Rai en kwam met haar gezicht dichter bij Rai's gezicht en gaf hem een kusje die langzaam veranderde in een zoen. Amora voelden zich zo fijn ze kon wel gaan vliegen, ze sloot langzaam haar ogen en stopte daarna er mee en sprak 'nu staan we gelijk.' lachten ze naar hem. Amora bloosten en wreef met haar katten klauwen over Rai's gezicht heen en keek hem oog vedovend aan, ze was verliefd en deze liefden was groten dan waar op ze eerder verliefd was en keek Rai aan en glimlachten naar hem. Amora keek even weg en pakte haar vest aan en deed hem aan en ook de muts op alleen stoken haar oren er wel uit, 'uuuuu... ik denk dat ik ga.....' sprak ze stotterend uit. Amora dronk even weer van het drankje om weer mens te worden maar ze wilden voor altijd beast blijven om bij Rai te blijven.......

Rai zag haar terug lopen en voelde zich goed. In die korte tijd was hij stapel op haar geworden. Toen ze bij hem kwam en zei dat ze gelijk stonden kon Rai niets anders doen dan glimlachen. Woorden kwamen hem te kort om haar te zeggen wat hij wilde. Haar aanraking hoewel in haar beast vorm voelde heerlijk net als het kusje dat ze hem gaf. Rai stak zijn gevoelens voor haar in deze kans die hij had niet onder stoelen of banken en zoende haar passievol terug. Ze mocht van hem worden wat z wilde mens of beast daar had Rai immers geen moeite mee! Rai had zijn arm onder de deken uit gehaalt en had zij hand tijdens hun zoen tegen haar wang aan gelegt. Hij wilde graag dat ze bleef, maar Amora kon goed iemand hebben die op haar wachten. Ze pakte haar vest en dronk weer van het drankje. ‘Jammer, maar je zult je redenen wel heben om nu te gaan.‘ het kwam er eerst schorvoetend uit, maar hij bleef Amora aankijken terwijl hij sprak. Vroeger hadden ze het vaak over liefde op het eerste gezicht, nou waarom zou het geen waarheid kunnen zijn? Nog nooit was Rai in zijn kindertijd tot de brand echt verliefd geweest op iemand, maar hij voelde een vreemde maar vooral fijne kriebbel in zijn buik. Rai wreef nog even met zijn duim over haar wang en zag hoe ze naar hem keek. Evenvoelde hij zich ongemakkelijk. Rai voelde hoe zijn keel zwol van woorden die hij haar had willen zeggen, maar zijn tong liet hem in de steek om de opgekropte liefdes woordenrecht in haar gezicht te zeggen!!!

Amora keek hem aan en pakte hem vast en hoopte dat hij ook van haar hield, de stilte verwarde haar. Amora keek Rai aan toen hij stilletjes sprak: ‘Jammer, maar je zult je redenen wel heben om nu te gaan.‘ Amora keek naar de grond en wilde graag vertellen dat ze van Rai hield maar diep vanbinnen wist ze dat ze alleen maar kon houden van Rai als ze een beast werd en alles achter haar te laten. Amora keek Rai aan en wist dat ze alles achter zich moest laten en een beast moest zijn om van Rai te houden en de wetenschappers achter zich te houden. Amora voelde hoe zijn duim over haar gezicht heen ging, ze keek hem aan met stralende vonkelende ogen en begon 'Rai misschien is het beter dat we samen vluchten als beasts..... want diep vanbinnen blijf je een beast..... waar van ik hou.' Amora keek hem aan en hoopte dat dit niet te snel was en keek hem roerloos aan. Amora werd langzaam stil door zijn ogen die haar aanstarden, ze keek hem aan en zei 'Rai....... Ik hou van je, ik hoop jij ook voor mij..' Ze begon tegen Rai aan te liggen en voelden zijn warmte en sloot langzaam haar ogen en keek hem aan en zei 'Rai misschien moeten we de mensen achter ons laten en beasts worden, of mens blijven en verboden liefden hebben? Ik zal er voor kiezen om altijd bij elkaar te blijven en dus te vluchten voor de mensen, Rai wat word de keus.....' vroeg ze rustig en keek hem aan. Amora staarde hem aan en voelden zijn borst tegen haar rug aan en legde haar hoofd onder het hoofd van Rai en keek naar de lichtblauwe lucht...

Dit overviel hem zowel als dat het hem ontzettend blij maakte. Amora hield ook van hem, mischien was dat wel de blokkade geweest dat het niet bij hem lukte te zeggen? Rai sloot zijn armen om haar lijfje en genoot van de aanraking. Haar woorden verontrusten hem echter niet. Rai luisterde naar haar en zag haar heerlijke blik. ‘Misschien heb je gelijk?‘ zei hij en dacht na. Dan hoefte Rhys ook niet verontwaardigt te worden! ‘Late we samen vluchten jij en ik. Samen het bos onveilig maken voor welk wild dat zich hier ook laat zien?!‘ ze hij en je kon horen sat Rai het niet erg vond om mens of Beast te zijn. ‘Ik hou ook van jouw Amora. Meer dan ik ooit van iemand gehouden heb.‘ zei hij en kuste Amora zachtjes op haar wang

Amora keek Rai aan die zijn arme om haar heen sloeg en sprak ‘Late we samen vluchten jij en ik. Samen het bos onveilig maken voor welk wild dat zich hier ook laat zien?!‘ Amora knikte en pakte haar drankje en begon er van te drinken en werd langzaam een beast maar zij had er al lang geen last meer van ze voelden zich blijer dan ooit, ze wilden voor altijd beast blijven en met Rai op stap gaan en vroeg aan rai: 'wil jij een slokje?' en duwde het drankje voorzichtig tegen Rai aan. ‘Ik hou ook van jouw Amora. Meer dan ik ooit van iemand gehouden heb.‘ zei hij en kuste Amora zachtjes op haar wang. Amora bloosten even en keek hem aan en schaamde zich en keek hem aan en gaf hem een kusje en stond op en vroeg uitdagend 'kom je mee?' het werd even stil.

Dol gelukkig was hij. Amora had meer dan gelijk. Rai zou niet alleen beast blijven van binnen, maar hij was nog steeds een beast al leek het niet zo. Rai glimlachte zacht naar Amora die weer een slokje nam en weer beast werd. Ze hielt hem he flesje ook voor, maar diep van binnen voelde hij dat ie het drankje niet nodig had, maar waarom? Dat wist Rai niet. Hij namhet flesje aan en dronk er toch van. Maar.... er gebeurde helemaal niets?! Geen vonden die over zijn lichaam danste, geen andere vergroeingen of pijn te bespeuren??? Wel voelde Rai een zekere warmte door zijn lijf trekken. Rai kee naar zijn handen, maar er gebeurde niets. Dit was nog ekker dan dat hij dacht in een mens te veranderen. Het enigste wat er gebeurde was dat zijn ogen even paars werden, maar daar merkte Rai verder niets van. ‘Het heeft niet gewerkt? Of heb ij misschien iets gezien?‘ vroeg Rai aan Amora. Hij hield van haar, maar een verboden liefde was liefde op afstand toch? Rai wilde bij haar zijn. Amora dicht bij zich houden haar lief hebben en samen met haar jagen op mens of dier dat maakte in zijn ogen geen verschil. Behalve 1 persoon en dat was Amora! Zij had die meters dikke schuilmuur neer wete te halen waar andere bij het zien er van al opgaven. Rai gaf haar het flesje terug en de rode gloed die zijn ogen paars deed kleuren vervaagde langzaam. ‘Ik wil heel heel graag met je mee, maar als ik geen beast meer worden kan... blijf je dan ook bij me?‘ rai wilde zekerheid. Hij wist dat zijn hart aan haar toe behoorde, maar zou ze met deze tegenslag bij hem wllen blijven? Rai zou zowiezo niet meer in een stad of dorp willen wonen. Dat was hem veel en veel te druk!!! Maar de keuze lag nu bij zijn kersverse geliefde...

Amora keek hem glimlachend aan en merkte dat het flesje niet werkte, ze keek Rai aan die sprak 'Het heeft niet gewerkt? Of heb ij misschien iets gezien?‘ Amora keek hem aan en schudde nee, als het drankje nooit heeft gewerkt dan was hij nog steeds beast maar misschien heeft het drankje voor de helft gewerkt dus dan is hij een beast-mens. dacht ze. Amora keek Rai aan, ze keek naar het flesje en zag dat het al leeg was dus zij kon ook al niet meer terug veranderen als mens. ‘Ik wil heel heel graag met je mee, maar als ik geen beast meer worden kan... blijf je dan ook bij me?‘ vroeg Rai voor de zekerheid. Amora keek hem lachend aan en zei 'altijd blijf ik bij je waarom zou ik dat niet bij je blijven.' Amora keek hem aan terwel haar oor naar voren viel,'moet er nog wel even aan wennen dat ik een beast ben.' lachten ze. Amora keek hem aan en pakte zijn handen vast en zei 'maar diep vanbinnen ben je een beast want je bent half mens, half beast maar het maakt me niet uit hoe je eruit ziet of wie je bent want ik hou van de Rai die je altijd was en nog steeds bent.' ze knikte er bij en gaf hem een kusje. Amora keek hem aan met een rustige blik, ze begon ineens te lachen en zei 'ik lus geen mensen voedsel meer omdat ik een beast ben, dus een vleeseter dus........ hier.' en pakte uit haar tas en gaf hem wat eten. Amora keek hem aan ze praten onzin uit maar ze hield zoveel van Rai dat ze haar eigen woorden niet eens meer kon zoeken.

Gelukkiger kon ze hem op het moment niet maken. Rai grinnikte om haar woorden. ‘Je zal wel gelijk hebben.‘ lachte hij en gaf Amora een kusje terug en luisterde naar wt ze zei waar op Rai knikte. Het zou vast niet zo erg zijn toch? Haar uitleg was gewoon fijn en Rai pakte haar tas aan, maar deed er niets mee. ‘Die hebben we niet meer nodig. Kom dan gaan we.‘ zei Rai. Ja Amora moest nog wennen, maar dat zou ze snel genoeg doen. Rai liet haar los en glimlachte zacht. Wie had ooit gedacht dat hij verliefd worden zou???
(Je kunt straks naa het andere topic als je gereageert hebt hoor^^)

Amora keek hem aan toen hij met zijn warme woorden haar aan sprak, ze merkte dat ze toch wel honger kreeg en moest uit jagen gaan misschien wilt Rai wel mee dacht ze. Amora keek rai aan en keek naar zijn lieven ogen, ze kreeg een kusje van hem en rai zei tegen haar: ‘Die hebben we niet meer nodig. Kom dan gaan we.‘ Amora knikten en wilden iets zegen tot ze zag dat Rai aan het nadenken was diep vanbinnen zag ze dat hij even aan het weg dromen was. Amora keek hem aan en zei 'als ik een beast ben denk ik dat ik niet meer lief tegen anderen moet zijn' zuchten ze. Amora ging even naast Rai zitten en vroeg 'heb je een broer of een zus? En als je die hebt mag ik hem of haar ontmoeten want we zijn nu bij elkaar denk ik.' Amora glimlachten naar hem en legde haar hand naast de hand van Rai en werd stil door zijn stilten en keek naar de grond. wie had dit verwacht ik en Rai samen, ongelofelijk maar wel waar. dacht Amora en keek hem aan en bloosten, maar hij blijft altijd mijn schatje. dacht ze erna en vloog in Rai's armen.

yeah wie zal de volgende openen. ik denk dat het topic geiendigt is je kan er nog op reageeren omdat het nog een open einden is xD

Zijn gedachten werden verstoort door degene wie hij zo lief had. Rai Keek Amora rustig aan toen ze sprak en grijnsde om haar woorden. Je moet gewoon blijven wie je bent Amora. Je hoef enkel die aan te vallen wie jouw of mij aanvalt. Zo simpel als wat.‘ zei Rai en probeerde haar zo gerust te stellen. Gek genoeg vond Rai dat hij als hij mens was al beweerde Amora het anders, maar hij rook en hoorde no scherp genoeg... Maar dat liet Rai voorlopig even links liggen envoelde haar bij zich komen zitten. Ze was een leuke meid als mens maar ook als beast. Hij was heel gelukkig met haar. [Je zult vast wel honger hebben?‘[/b] vroeg Rai, maar hij schrok lichtjes toen ze hem in zijn armen vloog. Rai herstelde zich meteen weer en sloot zijn armen om haar heen. ‘Ik hou ziels veel van je Amora.‘ zei Rai liefdevol en knuffelde haar even voor hij haar weer aan keek. Haar heldere ogen kon jwel een eeuwigheid in blijven staren! Maar rai stond toch op hoewel de sneeuw buiten nog lag wist hij niet of Rai wel mee kon gaan? ‘Ga jij maar jagen dan houd ik het vuur hier in tussen aan. Met hoe ik er .u uit zie zal ik geen grote hul tijdens de jacht zijn.‘ lachte hij vriendelijk en keek van het besneeuwde landschap dat buiten lag naar binnen. ‘Maar we zullen mijn broertje Rhys wel eens gaan opzoeken. Hij zal net zo verstelt staan als ik met zo‘n mooie meid al jij waar ik verliefd op ben geworden. Ga nu maar, maar pas wel op alsjeblieft. Nu imijn wederhelft gevondeheb wil ik het niet meteen weer kwijt raken.‘ nee er zat geen sarcasme in zijn stem nov een andere bo of afstandelijke toon. Rai was smoor op Amora en dat mocht ze weten ook. Rai zwijmelde nual in gedachten om zijn geliee Amora. Kon je na gaan hoe ze zijn hoofd met een simpele zwaai van haar prachtige lokken al kon doen kwijlen. Doordat zijn lijf compleet holtel de botel van Amora Nightdreams was!!! (Zo mijn laatste keer^^) XD