Oh hell no! (open)

Hoe gelukkig hij wel niet was, was niet in woorden te omschrijven. Rai mocht er nu dan meer menselijk uit zien, maar dat verklaarde zijn stralende geluk niet echt. Nee Rai was smooor op Amora! Nooit had hij gedacht dat zulk geluk hem nog toe lachen zou, maar toch was het zo! Rai was wel nog steeds beast, maar er lag een groot verschil tussen zij twee vormen. In zijn menselijke vorm kon Rai enkel mensen dingen doen, op dan na dat hij twee keer zo sterk als een mens was. Maar in zijn draken vorm kon Rai zowel zijn beast kracht gebruiken als vliegen. Echter had hij nu twee manieren van aanvallen. Statiesche schokken kwamen meer door de wrijving tussen zijn schubben, maar de echte electrische kracht lag het opladen en spuwen van een dodelijke porsie stroom vanuit zijn drakenmuil! Echter had Rai ook grote zwakheden in zijn geschubte lijf zitten. Vanonder zijn kin, keel, hals, borst, buk en staart! De schubben daar waren minder hard als die van bovenop. Net als het plekje van de overgang tussen zijn hals en schouders. Het was er niet gevoelig, maar ook daar kon een wapen beter door zijn schubbedek binnen dringen! Zijn vleugelarmen waren zowel kwetsbaar als sterk. Het lag aan hoe je hem daar verwonden wilde. Voor nu liep Rai in zijn menselike vorm rond. Hij had strikken gezet om klein wild te vangen. Rai was de vallen aan het controrleren toen hij knerpende sneeuw hoorde! Rai had de kap van zijn mantel eerder nog afgedaan, maar zetten hem nu snel weer op. Het kon net zo goed een guard zijn? Hij droeg aan zijn riem al verschillende konijnen dus was het niet zo handig om daarmee gepakt te worden. Hij dook net tussen de struiken toen een eenzaam figuur op de heuvel verscheen.

Het glanzende lemmet verried al dat deze persooner weg mee wist. Zelf droeg hij enkel een gejat jagersmes. Rai hoorde een stem en herkende hem. Dat was die black wood! Enig zins gerust gestelt kwam Rai omhoog. Hij keek richting de jongen en grijnsde. Als die eens wist wie hij nu voor zich had. ‘Je liet me schrikken maat. Voor stropers is een guard een groot gevaar.‘ riep hij terug en wees even ond zijn mantel die hij voor net zo kort opzij hielt. Daarna wachten Rai geduldiv.

Rai grinnikte zachtjes toen hij de woorden van de jongen hoorde. Hij was hem dus toch niet vergeten. 'Sorry maat ik weet niet waar je het over hebt, want ik bezig geen beastkracht. Heklaas eigenlijk, want dan had ik die knaagdieren veel sneller gevangen.' zei hij en keek de jongen rustig aan. Hij kon zijn lachen nauwelijks in houden. Maar Rai hielt zich in en keek hem met een neutraal uit gestreken gezicht.

Hm, dit mens was niet zo snel om de tuin te lijden. Rai grinnikte en zetten de val opnieuw voor een volgende prooi. ‘Zeg dat jij andere niet vertrouwt wil nog niet zeggen dat je in iedereen een beast moet zien. Nou, ik moet eerlijk zijn die piraten kunnen soms wel als beesten vechten!‘ zei Rai en stond weer op. Hij liep een stukje naar hem toe, maar halverwegen stopte hij. ‘Die konijnen zijn niet voor mij alleen. Ik heb ook een gezin te onderhouden. ‘ zei Ai en dach na. Het was niet zo gek. Die bondjes kon hij misschien als tasjes bij de mensen verkopen?‘[/b] Ach ja ddat bond kan nog vermaakt worden voor van alles en nogwat.‘[/b] grinnikte Rai en bleef rustig wachten.

Rai merkte dat die Blackwood zich niet zo gemakkelijk liet bedotten, maar net deed alsof hij Rai geloofde. Dat kon je gemakkelijk aan zijn stem horen. Maar Rai was ook niet dom en haalde zijn schouders op. Die jongen mocht proberen uit te vissen of hij nog steeds een beast was. In deze vorm was hij niet meer dan een mens. Niet dat het niet handig was. Hij draaide zich bij en zag nog net hoe die gast naar de wolken keek. Een teken dat hij problemen had en dat kon Rai wel amuseren. Dat was lastiger dan sommige konden bevatten, maar desalniettemin. 'In morrison zal je geen rust vinden knul. Daar heb je meer herrie dan in New albion. Tenzij je daarnaar opzoek bent natuurlijk. ' zei Rai en grijnsde even breed.

Rai wist dat het een wilde gok was, want hij kon natuurlijk niet weten of Blackwood wel naar de piratenstad ging, maar Rai zag hoe die knaap reagerede. Zijn blik ging naar Blackwood en hij glimlachte op zijn woorden. 'Als je dat wilt met je hetzelf weten. Dat zijn verder jouw zaken. zei Rai en stapte van de val weg. Die zou voorlopig weg even liggen zonder te veel op te vallen voor een guards oog tenminste.